Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα Ώμου: Συμπτώματα, Διάγνωση και Αντιμετώπιση

Ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου: ορισμός, επιδημιολογία και κλινική εικόνα

Συντηρητική αντιμετώπιση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας

Πώς γίνεται η διάγνωση της ασβεστοποίησης ώμου

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παθολογία του ώμου, η οποία οφείλεται στην εναπόθεση ιόντων ασβεστίου στους τένοντες του στροφικού πετάλου —κυρίως στον υπερακάνθιο— προκαλώντας ερεθισμό τόσο του τένοντα όσο και του υπακρωμιακού ορογόνου θύλακου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση έντονου πόνου. Η αιτιολογία της δεν έχει ακόμη πλήρως διευκρινιστεί από την επιστημονική κοινότητα, ωστόσο είναι γνωστό ότι η κατάσταση αυτή εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας 30 έως 60 ετών. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί συσχέτιση (όχι αιτιότητα) με τον υποθυρεοειδισμό και τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (Sansone et al., 2018 - Orthopedic Research and Reviews).

Ο πόνος εντοπίζεται στην πλάγια και πρόσθια περιοχή του ώμου και συχνά διαχέεται περιφερικότερα. Κατά τη φλεγμονώδη φάση, ο πόνος είναι συνήθως ιδιαίτερα έντονος και συνεχής, χωρίς ή με ελάχιστες θέσεις που προσφέρουν ανακούφιση. Ο ασθενής μπορεί να ξυπνά τη νύχτα εξαιτίας των συμπτωμάτων ή να δυσκολεύεται να κοιμηθεί, ενώ οι περισσότερες κινήσεις του ώμου είναι επώδυνες.

Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με ακτινογραφία ή διαγνωστικό υπέρηχο. Η ασβεστοποίηση του τένοντα του υπερακανθίου δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα, καθώς περίπου 1 στους 5 ασθενείς φαίνεται να είναι ασυμπτωματικός (Patel et al., 2025 – Journal of Orthopaedics and Sports Medicine).

Συνεπώς, η συνεκτίμηση τόσο της κλινικής εικόνας όσο και των ακτινοδιαγνωστικών ευρημάτων είναι απαραίτητη για την ορθή διάγνωση.

Συντηρητικά, η πάθηση αντιμετωπίζεται με εξειδικευμένη φυσικοθεραπεία, με ή χωρίς τη συνοδεία αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και το πόσο επηρεάζουν την καθημερινότητα και τον ύπνο του ασθενούς (Yao et al., 2025 - EFORT Open Reviews).

Ο κρουστικός υπέρηχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί επικουρικά στο πλαίσιο ενός εξειδικευμένου προγράμματος αποκατάστασης και να συμβάλει στη βελτίωση της κλινικής εικόνας των ασθενών, όταν εφαρμόζεται με την κατάλληλη δοσολογία και στη σωστή φάση της πάθησης (Kim et al., 2014 – Journal of Shoulder and Elbow Surgery).

Πότε απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση

Εφόσον η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει εντός του αναμενόμενου χρονικού διαστήματος, η χειρουργική αντιμετώπιση με αρθροσκοπική αφαίρεση της ασβέστωσης μπορεί να επιφέρει θετική και μακροπρόθεσμη βελτίωση. Κατά τη διαδικασία αυτή, ο ορθοπαιδικός χειρουργός καθαρίζει τους φλεγμονώδεις ιστούς και την ασβεστοποιήση και αφαιρεί τυχόν επιπλέον οστό στο ακρώμιο, με αποτέλεσμα την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ώμου και την ανακούφιση από τον πόνο (Lorbach et al., 2025 - Archives of Orthopaedic and Trauma Surgery Louwerens et al., 2015 - Journal of Shoulder and Elbow Surgery).