Χειρουργική Αποκατάσταση Ρήξεων Στροφικού Πετάλου

Κίνδυνοι και Ποσοστά Επαναρήξης

Οι ασθενείς πριν υποβληθούν σε χειρουργείο συρραφής τενόντων θα πρέπει να είναι ενήμεροι και να λάβουν υπόψιν τον κίνδυνο πλημμελής επούλωσης και την πιθανότητα επαναρήξης του χειρουργημένου τένοντα (anatomic failure). Τα ποσοστά αυτά κυμαίνονται από 10% έως 40% ανάλογα το βαθμό της ρήξης (Collin et al., 2018 - The Journal of Joint and Bone Surgery; Sugaya et al., 2007 – The Journal of Joint and Bone Surgery).

Σημαντικό να αναφέρουμε ότι αυτό το αποτέλεσμα συνήθως δεν οφείλεται στην ικανότητα του ορθοπαιδικού χειρουργού ή της χειρουργικής τεχνικής που επιλεγεί, αλλά πιθανότατα στην φυσιολογική διαδικασία γήρανσης του σώματος και κατ’ επέκταση της εκφύλισης του τένοντα η οποία συνεχίζει να εξελίσσεται σε βάθος χρόνου ακόμα και μετά την επέμβαση (Chalmers et al., 2018 – The Journal of Joint and Bone Surgery).

Χειρουργική Τεχνική – Τι Περιλαμβάνει

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση προτείνεται ως επιλογή στον ασθενή που παρουσιάζει τενόντια ρήξη με σκοπό να βελτιωθούν η δύναμη, η λειτουργικότητα καθώς και τα συμπτώματα του.

Η χειρουργική επέμβαση συνήθως γίνεται αρθροσκοπικά και ο ορθοπαιδικός χειρουργός αποκαθιστά τον τένοντα μέσω της συρραφής και επανακαθήλωσης του στην ανατομική του θέση. Επιπρόσθετα με αυτή την ενέργεια, αρκετοί χειρουργοί επιλέγουν την ακρωμιοπλαστική και την τενόδεση του τένοντα της μακράς κεφάλης του δικεφάλου με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση των συμπτωμάτων και της λειτουργικότητας.

Αποτελέσματα σε Αθλητές

Σε περίπτωση που ο ασθενής είναι αθλητής, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αρκετοί θα καταφέρουν να επιστρέψουν στο άθλημα τους αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι το 30% με 40% από αυτούς δεν θα επανέρθουν στο προηγούμενο τους επίπεδο απόδοσης (Altintas et al., 2020 – American Journal of Sport Medicine).

Μετεγχειρητική αποκατάσταση

Η αποκατάσταση έπειτα απο συρραφή τενόντων στροφικού πεταλού καθίσταται αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας, και γίνεται με μεθοδικό και σωστά δομημένο τρόπο. Χωρίς αυτή, η λειτουργικότητα του ασθενούς δεν μπορεί να επανέλθει σε βέλτιστα επίπεδα. Η σωστή τήρηση του πρωτοκόλλου αποκατάστασης είναι κρίσιμη, καθώς οποιαδήποτε απόκλιση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τον τένοντα και να οδηγήσει σε επαναρήξη (Littlewood et al., 2015 - Shoulder & Elbow).

Συνήθως, η έναρξη της αποκατάστασης με τον Φυσικοθεραπευτή πραγματοποιείται την 3η μετεγχειρητική εβδομάδα. Το πρωτόκολλο που ακολουθείται εξατομικεύεται βάσει της βαρύτητας της ρήξης, της ποιότητας των ιστών, των χαρακτηριστικών του ασθενούς (ηλικία, επίπεδο δραστηριότητας, προϋπάρχουσες παθολογίες) και των λειτουργικών του στόχων (Swansea et al., 2023 - Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America).

Η συνολική διάρκεια της αποκατάστασης κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 6 και 9 μηνών, μέχρι την πλήρη και ασφαλή επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.